Bitwa pod Negapatam (1782)

Bitwa pod Negapatam

Wojna o niepodległość Stanów Zjednoczonych
Bitwa pod Negapatam; okręty brytyjskie – czarne, francuskie – białe
Czas	6 lipca 1782
Miejsce	Negapatam
Terytorium	wybrzeża Indii
Wynik	Bez rozstrzygnięcia
Strony konfliktu
Anglia Francja
Dowódcy
Edward Hughes Pierre André de Suffren
Siły
11 okrętów liniowych 11 okrętów liniowych
Straty
77 zabitych i 233 rannych ponad 100 zabitych i 400 rannych
Położenie na mapie Tamilnadu miejsce bitwy
Położenie na mapie Indii miejsce bitwy
10°46′41″N 79°51′58″E/10,778056 79,866111

Bitwa pod Negapatam – nierozstrzygnięte starcie zbrojne, które miało miejsce 6 lipca 1782, trzecia w serii bitew na Oceanie Indyjskim między eskadrami admirałów Hughesa i Suffrena.

Po bitwie pod Providien, Huges naprawiał okręty w Trincomalee do 23 czerwca, kiedy to popłynął do Negapatam; tam dowiedział się, że jego przeciwnik jest niedaleko, bo w położonym kilka mil dalej Cuddalore. Suffren pojawił się pod brytyjską bazą popołudniem 5 lipca, prowadząc 12 liniowców. Hughes wypłynął z bazy na południe chcąc zyskać pozycję nawietrzną. Następnego dnia o świcie napotkał francuską eskadrę kilka mil po zawietrznej, która na jego podniosła kotwice. Siły były wyrównane (po 11 okrętów liniowych – poprzedniego dnia francuski „Ajax” stracił stengi w szkwale i nie uczestniczył w starciu). Hughes, mając korzystniejszą pozycję, zaatakował Francuzów ok. 11 rano^[1].

W odróżnieniu od poprzedniej bitwy, walka toczyła się w konwencjonalnym szyku liniowym^[2], przy czym tylne okręty nieco odstały od głównego szyku^[1]. We wczesnej fazie bitwy, francuski liniowiec „Brillant” stracił grotmaszt i wyszedł z szyku. Około wpół do drugiej, wiatr nagle zmienił kierunek, wiejąc prawie dokładnie z przodu, co spowodowało, że większość okrętów wykonała zwrot (Brytyjczycy w prawo, Francuzi w lewo), oddalając się od nieprzyjaciela. Wyjątkiem były dwa liniowce francuskie, uszkodzony „Brillant” i „Sévère”, oraz cztery brytyjskie: „Burford”, „Sultan”, „Worcester” i „Eagle”, które skręciły w stronę przeciwną, ku nieprzyjacielowi^[1].

W starciu izolowanych okrętów, dowódca „Sévère” atakowanego przez 2 lub 3 jednostki brytyjskie, uznał opór za bezsensowny i opuścił flagę, w odpowiedzi na co Brytyjczycy wstrzymali ogień^[1]. Oficerowie francuskiego liniowca sprzeciwili się decyzji dowódcy, a porucznik Dieu nakazał ponowne podniesienie bandery; Francuzi ostrzelali też nadpływające załogi pryzowe^[2]. W międzyczasie z trudem manewrujący „Brillant” dostał się pod ciężki ogień cięższych jednostek brytyjskich i stracił 47 zabitych i 136 rannych, niemal 1/3 załogi^[1].

Hughes nakazał zwrot, by przyjść swoim okrętom z pomocą, ale dwie jednostki sygnalizowały niemożność podjęcia akcji; ostatecznie zdecydował się na zwrot i odejście od przeciwnika. Obie floty ok. 6 wieczór zakotwiczyły przy brzegu, Brytyjczycy koło Negapatam, Francuzi dalej na północ. Następnego dnia Suffren odpłynął ku Cuddalore, by później tego samego miesiąca spotkać się z posiłkami i zaatakować Trincomalee^[1].